Ի սկզբանե քաղաքական և փորձագիտական շրջանակներում կանխատեսում էին, թե Հայաստանում կատարված սահմանադրական փոփոխությունները խթան կհանդիսանան, որ մոտավորապես նույն գործընթացները սկսվեն նաև Արցախում։

Այսօրվա հրապարակումը, անշուշտ, կսկսենք ամերիկյան ժողովրդին, այդ թվում՝ մեր հայրենակիցներին ուղղված շնորհավորանքներով՝ ամերիկյան դեմոկրատիայի հերթական հաղթանակի առիթով. Ամերիկան ունի իր նոր նախագահը, որի անունն է Դոնալդ Թրամփ (թրամփ՝ թարգմանաբար նշանակում է մեկանոց տուզ):

Մի անգամ հերթի էի կանգնել մոսկովյան խանութներից մեկում: Առաջս կանգնած ռուս մուժիկը անընդհատ օրորվում էր, օդը հագեցնելով քաջ հայտնի «բուրմունքով»: Մի պահ նա դժվարությամբ շուռ եկավ ու ինձ տեսնելով, ասես մի ակնթարթում սթափվեց ու քարացավ՝ հայացքը հառելով դեմքիս. ну и жидовская морда՝ այսպիսին էր նրա համակ եզրակացությունը՝ լի բացահայտ ատելությամբ:

2016 թվականի նոյեմբերի 1-ին (երբ ցուրտ էր քաղաքում և առաջին ծխնելույզները մեղմիկ ավետում էին ձմռան վաղ գալուստը), մթնշաղից քիչ առաջ, ձեռնոց նետվեց քաղաքամայր Երևանին: (Ձեռնոցը, հիշեք, կրտած խոզի կաշվից էր կարված):

Ոտքի վրա ձեռքի հետ ստեղծված լուսարձակը կարող էր դառնալ փայլուն արտադրանք, որը կարող էինք օգտագործել Հայաստանի դպրոցների մարզադահլիճների, թենիսի կորտերի, փոքր մարզասրահների, լողավազանների լուսավորության խնդիրները լուծելու համար:

Ավելի խնդրահարույց է ու շատ հարցեր է առաջացնում ԾԻԳ-երն ու ՊՈԱԿ-ները փակելու վերաբերյալ Կարեն Կարապետյանի որոշումը. այդ կառույցները պետք է փակվեն, որովհետև... դրանք բացասաբար են ազդում Հայաստանի պետական բյուջեի վրա, մարդկանց աշխատավարձեր են տրվում՝ չգիտես ինչի համար:

Հայ և հատկապես հայաստանյան հանրությունն արդեն համակերպվել է հերթական ՀՀ վարչապետի այն գնահատականին, թե կախարդական փայտիկ չունի, որ կարողանա պարզ ու հասարակ խնդիրների լուծում ակնկալող ՀՀ շարքային քաղաքացու սրտով կառավարել:

Քնելուց առաջ, Անդրանիկ զորավարի պատվիրանի նման, քնած ժամանակ և արթնանալուց հետո, զօր ու գիշեր գործեք (մտածելն արդեն ուշ է)` առաջին (շփման) գծի համար: Դարեր շարունակ ապրել և ապրում ենք այնպիսի տարածաշրջանում և այնպիսի հարևանների հետ, որ պարտավոր ենք զենքը ձեռքներիս և մատներս ձգանին քնել. այսինքն, մեզ պարտադրված է պետություն-բանակ և բանակ-պետություն դառնալու պատիվը, եթե չենք կորցրել մեր ապրելու բնազդն ու զգացողությունը:

Ադամյանը սեղանի վրայից բարձրացրեց ծանրացած գլուխն ու նայեց պատշգամբին: Մառախլապատ, ցրտաշունչ լուսաբաց էր: Մոխրագույն երանգներով սպիտակ մշուշը թափանցում էր գաջածեփի, ապակու, կոտրտված սպասքեղենի կտորտանքներով լեցուն հյուրասենյակ և խորացնում նրա հոգնությունը:

Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում 6 ամսից ավելի մի զարմանալի գործ է քննվում: (Այստեղ մեր հարգանքի անդնդախոր հավաստիքը նվիրաբերենք վերոնշյալ դատարանին՝ հայտարարելով, որ այն աշխարհի ամենաարդար դատարանն է):